Nieuwe modellen van camera’s blijven over elkaar heen buitelen. Maar wat is de grote lijn in het geheel? Zijn de mogelijkheden zo langzaamaan uitontwikkeld qua megapixels, scherpte, autofocus en spiegels? Of komen er op korte termijn nog verrassingen aan?
De afmetingen van de sensoren zijn altijd al divers geweest. Hier een grote Dalsa-sensor voor middenformaat; daarbovenop een kleintje voor een compactcamera. De vooruitgang zit in het aantal pixels op diezelfde afmetingen. En het is vrij moeilijk die toename een halt toe te roepen.
Sinds de introductie van de eerste digitale spiegelreflexcamera van Kodak, in 1987, is er veel veranderd. De markt voor de professionele spiegelreflex lijkt verdeeld tussen de twee Japanse fabrikanten Canon en Nikon. Maar natuurlijk zijn er meer fabrikanten die prachtige camera’s maken. Pentax en Olympus zijn ook bekende namen in het fotografische circuit, Panasonic en Sony zijn nieuwkomers.
Nieuw! Meer! Beter! Groter! De superlatieven zijn niet van de lucht. In P/f nummer 8 (vanaf 9 oktober in de kiosk) zet Eduard de Kam de (te verwachten) ontwikkelingen en grenzen op een rij. Zo vraagt hij zich af of er in de fotografie, als het gaat om het aantal pixels op een sensor, ook de wet van Moore geldt. En zo ja, hoe relevant is dat eigenlijk voor de fotografie zelf?
Ik ben benieuwd. Mpix tellen voor mij steeds minder.
Waar ik meer op zit te wachten zijn digitale slr’s met een groter dynamisch bereik!
De noodzaak om een goede camera te vervangen door een nog betere, wordt net als bij computers, steeds minder. Ze zijn in onze ogen goed genoeg om er nog een tijd mee te doen. Nieuwe camera’s blijven echter op de markt komen, omdat het vorige model steeds minder opbrengt, vanwege het zakken van de prijs, na zo’n 6 tot 12 maanden. De fabrikanten stoppen dan de productie, na het uitbrengen van een vernieuwd model, dat misschien alleen interessant is vor diegene die het vorige model net gemist heeft.
Naar aanleiding van heer Langedijk’s reactie over sensoren met een groter dynamisch bereik (ofwel met ook meer doortekening in de donkere en lichte partijen).
Ik raad aan de ontwikkelingen van de Fujiflm EXR-chips (nu nog in de betere Fuji-compacts) te volgen; zodra deze hopelijk in de opvolgers van de Fujifilm S5 verschijnen, zou dat een beduidende verbetering op SLR-gebied betekenen, zeker als het een Full-frame sensor wordt.
Ik ben benieuwd. Mpix tellen voor mij steeds minder.
Waar ik meer op zit te wachten zijn digitale slr’s met een groter dynamisch bereik!
Vroeger zaten we ook niet te wachten op films met een nog fijnere korrel.
We willen grotere sensoren, minder ruis, meer dynamiek en voor een wat meer betaalbare prijs.