Crewdson werd bekend met groots opgezette kleurenfoto’s, die rechtstreeks uit Amerikaanse films of televisieseries lijken te zijn overgenomen. Die vind je in zijn nieuwe boek niet.
Op het eerste gezicht kan de breuk niet groter. Dit boek staat vol zwart-witfoto’s van ruïnes. We zien geen mensen meer, derhalve geen acties en psychologie en geen suggestie van een film of televisieverhaal.
Bij nader inzien, blijkt de breuk met het verleden niet volledig. De ruïnes vormen de oude vervallen filmcoulissen van Cinecitta bij Rome. Daar is vroeger menig klassieker opgenomen. Crewdson blijft in de filmsferen, en het voorwoord in dit boek is geschreven door een filmcriticus.
De foto’s zijn net zo uitgewogen als zijn vorige werk, en hij is er ook nu weer met een team op uitgegaan om de foto’s te maken. Al kon dat wel wat kleiner zijn dan de teams waarmee hij zijn eerdere foto’s maakte. Wat ook is gebleven, is de dreigende ondertoon.
Bij Crewdson heb je altijd het gevoel dat je een onbestemde duistere en eenzame wereld voelt achter de situaties en mensen die hij vastlegt.
De mensen in beeld zijn vaak sterk in zichzelf gekeerd, en in een slaapkamer zie je altijd wel ergens kalmeringsmiddelen liggen en hij zorgt ervoor dat ze zo gefotografeerd zijn dat je de etiketten kunt lezen.
Maar er zijn meer wegen die leiden naar Rome. Zonder modellen en zonder zorgvuldig geplaatste props laat hij dat ook hier gebeuren.
Tekst: A.O. Scott
Hatje Cantz, 39,5 x 31 cm, 96 blz., gebonden
Duitstalig, Engelstalige versie bij Abrams
ISBN 9783775727341
