Foto: Frank Doorhof
‘Een grootmeester op het gebied van flitsen’ en een ‘genius of lightning’. Zomaar twee omschrijvingen van fashion en celebrity fotograaf Frank Doorhof. Geen wonder dus dat hij onlangs Prima d’Ouvre kreeg, een erkenning als ‘meester van het licht’. De nieuwe prijs, dit jaar geïntroduceerd, maakt deel uit van de Grote Paul. Een prijs die sinds 2011 ter discussie staat. Doorhof was verrast door de erkenning. “Ik doe eigenlijk nooit mee aan wedstrijden.”
Doorhofs werk herken je direct aan zijn signatuur: bijzonder lichtgebruik en krachtige kleuren. De meeste tijd gaat echter niet op aan fotograferen, maar aan het beter maken van andere fotografen. Doorhof deelt zijn kennis graag. Hij is auteur van twee boeken, houdt workshops, geeft tips op zijn eigen Youtube kanaal en is instructeur bij Kelby One. Het omgaan met modellen en lichtgebruik vormen de hoofdonderwerpen in zijn ‘lesmateriaal’. “Fotografen vertellen een verhaal met licht. Licht is onze taal. Pas als je deze taal goed beheerst, kun je verhalen vertellen.” Het belang van lichtgebruik wordt nogal eens onderschat, vindt Doorhof. “Ik zie heel veel foto’s die op een simpele manier zijn uitgelicht. Daardoor krijg je vlakke foto’s.”
De foto’s van Doorhof zijn verre van vlak. “Ik probeer met licht echt een verhaal te vertellen. Ik kies voor een hoger contrast, waardoor kleuren vanzelf meer gaan leven. Storytelling vind ik belangrijk, het fotograferen van een mooi model voor een witte achtergrond is niet echt mijn ding.” Het verkrijgen van mooie foto’s is volgens Doorhof een teamprestatie. Bij fotoshoots wordt hij ondersteund door styliste Nadine Stephan. “Nadine is echt geniaal. Als ik met haar samenwerk ben ik op mijn sterkst.” Daarnaast is zijn vrouw Annewiek zijn steun en toeverlaat. “Ze regelt alles en we reizen altijd samen naar het buitenland. Ze weet precies wat ik nodig heb. Zonder haar zou ik tijdens de workshops gewoon vergeten te eten en te drinken.”
Foto: Frank Doorhof
Het belang van storytelling geeft Doorhof mee aan zijn cursisten. Het decor voor een foto kan daartoe bijdragen. Sinds dit jaar geeft hij daarom in Nederland workshops op bijzondere locaties. “In het buitenland doen we veel meer op locatie. In het verleden schoot daardoor het scouten naar geschikte locaties in Nederland er een beetje bij in. Voordat je een locatie rond hebt, gaat er toch wat tijd overheen. Twee vrienden van mij hebben nu het scouten in Nederland op zich genomen.” En dat werpt zijn vruchten af. Eerder dit jaar stond een workshop in de oude suikerfabriek in Groningen op het programma en begin november mochten cursisten aan de slag in kasteel Cannenburch in Vaassen. “Dat was echt fantastisch. Maar ook heel spannend. We werden overal door een suppoost met witte handschoentjes gevolgd. In één van de ruimtes (het kasteel is tevens museum, red.) moest zelfs een stoel worden omgewisseld, omdat ons model daar niet op mocht zitten.”
Ook voor volgend jaar heeft Doorhof een spannend programma in petto. “Volgend jaar beloven de locaties nog beter te zijn. Daar streef ik sowieso naar, het moet altijd beter, ook in mijn foto’s.” Is Doorhof niet bang dat het plafond eens bereikt is? “Ik denk al drie jaar dat het niet beter of gekker kan. Maar je leert elke dag. Zodra je als fotograaf denkt ‘ik kan het nu wel’, is je carrière denk ik voorbij. Als je kijkt naar David LaChapelle en Erwin Olaf en hoe zij zich opnieuw uitvinden. Bij elke serie van Olaf denk ik ‘wow, dit is de top’. Maar dan gaat hij er bij een volgende serie nog een keer overheen. Aan dat jezelf willen verbeteren, daar besteed ik ook tijdens workshops veel aandacht aan. Dat moet wel in je genen zitten. Bij sommige cursisten zie ik meer het ‘monkey see, monkey do’. Zij zijn vooral bezig mijn werkwijze te kopiëren. Anderen kijken zelf en stellen vragen. Daar leer ik ook weer van.”
Foto: Frank Doorhof
Leren doet Doorhof ook op het gebied van straat- en reisfotografie. “Ik reis veel voor de workshops die ik geef. Tijdens die reizen heb ik altijd mijn camera bij me. Ik wil mezelf graag verbeteren op dit gebied. Daarom heb ik in het verleden ook mijn portfolio laten zien aan Jay Maisel. Dankzij zijn tips ben ik een beter in straatfotografie geworden.”
Ondanks het plezier dat Doorhof aan de workshops beleefd, vindt hij het lesgeven wel intensief. “Als ik een eind moet reizen, probeer ik altijd twee dagen van te voren op de locatie te zijn. Dan ga ik twee dagen op pad met een lokale fotograaf, die me meeneemt naar de mooiste plekken. Dat is voor mij ontspannen.”
Foto: Frank Doorhof