Freelance (foto)journalist Ester Meerman is aan het werk in Egypte, waar de onlusten momenteel hevig zijn. Het gevaar om gewond te raken neemt met de dag toe, beseft Meerman. Momenteel beschermt ze zichzelf met een goedkoop gasmasker en een veiligheidsbril, maar die zijn niet meer afdoende. Geld voor een goed kogelwerend vest en helm heeft ze echter niet. Daarom is ze een campagne begonnen via de crowdfunding-site Indiegogo. Iedere bijdrage is welkom, ze hoopt uiteindelijk minimaal 2500 euro bij elkaar te sprokkelen. Overigens biedt de journalistenvereniging onder bepaalde voorwaarden kogelwerende vesten en helmen te huur aan.
Fotografe zoekt geld voor kogelwerend vest
5 bijdrages
Reacitemogelijkheid gesloten.
Wat denk je van niet gaan, de mensheid weet nu wel een beetje wat er in een oorlog te zien is, ga gezellige dingen fotograferen, gat in de markt, of levert dat geen geld op?
Helemaal mee eens…. Als je het nodig vindt om op dit soort locaties te gaan fotograferen en je leven in de waagschaal wil stellen wens ik je veel succes en ik hoop echt dat er niks gebeurt, maar ga a.u.b. niet bij de gemeenschap om bescherming of vergoeding van kosten daarvoor lopen bedelen. Je eigen boontjes doppen!
Nogal een uitspraak: ‘De mensheid weet nu wel een beetje wat er in een oorlog te zien is.’ Welke heb jij meegemaakt? Tweede Wereldoorlog? Sebreniza? Crowdfunding, het woord zegt het al. The crowd decides whether they fund the initiative or not. Niks mis mee.
Ik ben geen oorlogsfotograaf, maar heb diep respect voor verslaggevers, fotografen en camjo’s die met gevaar voor eigen leven verslag doen van zaken die de aandacht verdienen. Het is een bekend gegeven dat er in oorlogsgebieden altijd groeperingen zijn (of de heersende regering) die er belang bij hebben om de “pers” buiten de deur te houden, zodat zij hun ideeën kunnen doordrijven. De reactie van met name Geer Jansen snijdt geen hout en speelt dit soort groeperingen alleen maar in de kaart.
Sommige mensen begrijpen echt niet dat het de taak is van (foto)journalisten nieuws te laten zien. De pleidooien van een aantal reageerders dan maar niet te gaan noemen ze : de ogen sluiten en de kop in het zand steken. Dat gedrag heeft door de eeuwen al een hoop ellende veroorzaakt. ik heb diep respect voor de mensen die onder dit soort omstandigheden hun werk doen en de wereld laten zien wat er gebeurt zodat men een heldere mening kan ontwikkelen en reageren.