De Canon G7X heeft alle eigenschappen van een compactcamera, hij is klein, een ingebouwd zoomobjectief dat wordt afgedekt wanneer je de camera uitzet en alleen een scherm als zoeker.
Wat de G7X anders maakt is de maat van de sensor, die is van het 1-inch type en daarmee veel groter dan die van de sensors in de grootste concurrent van de compactcamera, de mobieltjes. In combinatie met het mooi lichtsterke zoom objectief, ƒ/1,8 tot ƒ/2,8 met een bereik van vier keer levert dat heel veel meer fotografische opties. Daarbij heeft de sensor 20 miljoen pixels, een beetje veel misschien en kan de camera ook opnames in het RAW-formaat maken.
Knoppen
Verder zijn er knoppen, niet zoveel, maar wel precies de goede: een knop voor de belichtingsprogramma’s, een correctieknop voor de belichting, en rond het objectief een ring voor de derde functie. In de Av-stand heb je er daar dan twee van nodig, waarbij de ring het diafragma regelt. Er is een mooi beperkt menu voor de basis instellingen van de camera, daarnaast een systeem om de overige instellingen voor het gebruiken van de camera aan te passen. Met links in het scherm de lijst instellingen, en onderaan de keuzeopties kun je heel snel wijzigingen doorvoeren, volgens mij is dit één van de handigste systemen, soms vraag je je wel eens af waarom dat systeem niet in de EOS camera’s wordt gebruikt. Het scherm kan ophoog geklapt worden, tot helemaal omgekeerd boven de camera uit voor het maken van zelfportretten. Grappig is hoeveel het kleine ingebouwde flitsertje en het knopje aan de zijkant van de camera lijken op het systeem dat Sony bij de RX-100 Mk III gebruikt. Die camera heeft vooral de ingebouwde elektronische zoeker als extra bijzonderheid.
DPP
Omdat de camera opnames kan maken in het CR2 bestandsformaat, het RAW-formaat van Canon wordt er ook software meegeleverd, waaronder het programma Digital Photo Professional. Het is geen straf om dara mee te moeten werken, maar ook geen feest. Er zijn inmiddels twee versies van dat programma, waaronder een versie vier voor enkele van de nieuwste EOS camera’s. De G7X werkt daar niet mee, maar met de laatste versie van DPP v3. Waarom er twee versies worden bijgehouden en ontwikkeld is mij een raadsel.
Een opname van de NIDF-testkast bij ISO 3200, hier het volledige beeld, teruggebracht tot de 1000 pixels die de website maximaal laat zien.
De ruisonderdrukking in DPP biedt de optie om een klein deel van de foto te kiezen voor de voorvertoning op 100%, dat is wel handig want de berekeningen duren vrij lang, bij zo’n detail gaat het veel sneller. Je kunt het detail verschuiven om het effect op een ander deel van de foto te beoordelen. Eerst de kleurruis verwijderen, die moet wel echt weg voor een fatsoenlijk eindresultaat. Daarna de helderheidsruis, hoever je die wilt verlagen is een kwestie van smaak, ga je te ver, dan verliest de foto alle scherpte.
Dit is dan het resultaat bij ISO 3200, misschien had er nog iets meer ruis uitgehaald kunnen worden. Ook is afwachten hoe de software van anderen dit verwerkt wanneer de ondersteuning voor de G7X is toegevoegd.
Wel is duidelijk dat de RAW verwerking je ook met dit programma veel betere resultaten uit de camera laat halen dan er als JPEG bestanden uit komen, vooral bij de hogere ISO waarden staat de ruisonderdrukking zo hoog dat alle details in een soort soep verdwijnen. Door zorgvuldig beide instellingen voor de ruisonderdrukking, de chromatische en de helderheidsruis zijn keurig gescheiden, af te stemmen op de ruis bij een bepaalde ISO-instelling kun je in je eind resultaat een veel hogere scherpte overhouden.
Een roestende kast langs het pad, het opklapbare scherm maakt een laag standpunt erg eenvoudig.
De macro-stand laat je tot behoorlijk dichtbij scherp stellen.
