De Canon G1X Mk II weegt nogal veel voor een compactcamera, en is ook wel fors voor een compactcamera, maar is nog steeds van het wel makkelijk mee te slepen soort. En als camera met een vast opgebouwd zoom-objectief is het echt een compactcamera volgens de definitie. Het bijzondere is de maat van de sensor. Die heeft ongeveer de afmetingen van de gangbare Micro-four-thirds standaard. Alleen de lengte-breedte verhouding is wat anders, aar de cropfactor is gelijk met een factor twee. Die grote sensor maakt de Canon G1X MarkII tot een bijzondere compactcamera waar je wat betreft de beeldkwaliteit ook meer van kunt verwachten dan van een ‚gewone’ compactcamera. De ISO-instelling loopt tot 12.800, en hoewel de ruis natuurlijk toeneemt, boven de 1600 wordt het echt zichtbaar, levert die hoogste instelling nog steeds goed bruikbare resultaten, er is kennelijk niet geprobeerd om ter wille van de cijfers een hogere waarde toe te voegen. Het feit dat de Canon G1X MkII over niet meer dan 13 miljoen pixels beschikt zal zeker ook een positieve bijdrage aan die beeldkwaliteit leveren.
Objectief
Het objectief biedt vijf maal zoom, van 12,5 tot 62,5 mm, beeldhoek dus van 24-120 mm in kleinbeeldtermen. Het is voorzien van een systeem voor optische beeldstabilisatie. De lichtsterkte loopt van ƒ/2.0 in de groothoekstand tot ƒ/4 in de uiterste tele-instelling. Dat is de enige oplossing wanneer je een dergelijk objectief een beetje compact wilt houden, bij het uitschakelen van de camera wordt een ingebouwde bescherming voor het objectief gesloten. De kwaliteit is wel goed, maar niet bijzonder. Er is wel gekozen voor een mooi gelijkmatige verdeling van de scherpte, er is maar een beperkte afname van de scherpte naar de hoeken, dat is wel prettig. De kleinste opening die wordt aangeboden is ƒ/16, maar ik zou geen grotere waarde dan ƒ/8 gebruiken, vanaf die waarde neemt de scherpte niet zo heel veel, maar toch wel zichtbaar wat af, zonder onaanvaardbaar onscherpe foto’s op te leveren overigens. Het AF-systeem kent absoluut de traagheid van de oude compactcamera niet meer, het werkt lekker snel en zeker, maar niet super snel.
Zoeker
Als rechtgeaarde compactcamera is in eerste instantie het LCD-scherm achterop als zoeker gedacht. Dat scherm kun je verticaal uitklappen, tot in de omgekeerde boven de camera uitkomende zelfportret stand. Als alternatief is er een elektronische zoeker, zeker bij flinke zon lijkt me dat wel veel prettiger werken, maar je valt dan wel weer extra op tussen de andere camera en compact gebruikers. Veel instellingen worden gedaan via het systeem dat canon bij de compactcamera’s gebruikt, waarbij aan de linkerkant van het scherm een reeks onderwerpen staat, onderaan de instel-mogelijkheden die daar bij horen. Het werkt snel, maar heeft de spiegelreflexcamera’s als systeem nooit gehaald. De ring van het objectief kan gebruikt worden om instellingen aan te passen, zoals het diafragma, en daarnaast zijn er voldoende andere knoppen en draaiwielen om de camera aan je wensen wat betreft de zaken die je snel wilt wijzigen aan te passen.
fietsers in de duinen bij Schoorl, de camera reageert snel genoeg, hoewel je bij dit soort door het beeld schuivende onderwerpen niet precies weet waar ze eindigen in de foto, dat vergt meer ervaring met deze camera.
Video
De mogelijkheid om video in Full-HD op te nemen is vanzelfsprekend aanwezig. Om ondanks de bescheiden maat van de sensor met niet teveel scherptediepte op te kunnen nemen is het gebruik van grote openingen nodig. Dan wordt de combinatie met de voor video gewenste lange sluitertijden lastig, maar een ingebouwd grijsfilter geeft je daar wat extra speelruimte. Zowel MPEG-4 als H.264 zijn als codecs beschikbaar. En net als de foto’s worden ze op een SD-kaart opgeslagen. Tenslotte is ook WiFi ingebouwd voor het op afstand bedienen van de camera of om de opnames naar een andere apparaat over te brengen.
De Victoria bloeit in de Hortus in Amsterdam.
Een detail bij ISO6400, via Lightroom, ruisonderdrukking standaard.
