Op verzoek van P/f maakte Awoiska van der Molen een speciale selectie uit voornamelijk recent werk. Ze fotografeert landschappen in duisternis, op een manier die de aanraking van hemel en aarde soms bijna voelbaar maakt.
Van der Molen zondert zich voor het fotograferen af van haar dagelijkse omgeving. “Ik ben alleen in de schemer of donkerte, zodat mijn zintuigen niet worden afgeleid door de oppervlakkigheden van alledag. Op die momenten is er ruimte voor een andere beleving van de wereld waarin wij leven,” aldus de fotografe. Ze noemt de monadnock daarbij als metafoor, het type berg dat ontstaat na een langdurig proces van erosie waarbij alleen het hardste gesteente overblijft. De vluchtigheid verdwijnt, de essentie blijft over.
Het eigenhandig afdrukken van de zwartwit fotowerken in de donkere kamer is een logisch verlengstuk van die benadering. “De afzondering en het trage werkproces tijdens het fotograferen zetten zich voort in de doka,” zegt Van der Molen. In het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam is t/m 24 mei werk te zien van Awoiska van der Molen, in de tentoonstelling Quickscan NL#01 – Fotografie nu.
