Dit jaar zal Ata Kandó de leeftijd van honderd jaar bereiken. Haar leven stond en staat in het teken van overleven en fotografie. Zelfs vandaag de dag werkt Kandó nog aan een project over Jack London. Foto’s die worden gecombineerd met teksten uit zijn werk. “Ik wil zo graag mijn project afmaken maar ik kan niet meer lezen. Mijn ogen zijn te slecht.” Ata Kandó wil nog niet stoppen met werken.
Een drietal bijzonderheden zijn bepalend geweest voor het karakteristiek van het totale oeuvre van Ata Kandó. In de eerste plaats heeft de strijd om het bestaan van een alleenstaande vrouw met kinderen in een tijd waarin scheiding minder veel voorkwam een grote stempel gedrukt op het ontstaan van eigen werk. Er moest eenvoudigweg geld worden verdiend. En geld verdienen laat zich niet gemakkelijk combineren met artistieke ambitie. Zo goed en zo kwaad als de tijd toelaat om naast andere werkzaamheden geld te verdienen, heeft Ata Kandó werk in opdracht gemaakt. Ook werkte ze mee aan een aantal publicaties zoals het boek ‘Vuur aan zee’. Daarnaast reisde ze twee maal per jaar naar Parijs voor modefotografie sessies. Uiteindelijk krijgt zij een baan bij het Grafisch Lyceum in Utrecht als docente fotografie. De tweede factor die Ata Kandó’s werk mede heeft bepaald, is haar opleiding als kunstenaar. Haar aandacht is gericht op esthetiek, op romantische, bijna poëtische schoonheid. Dat uit zich in de beide boeken die in samenwerking met haar kinderen tot stand komen. Maar ook bij de modefoto’s die zij door de jaren heen maakt. De omstandigheden hebben van Ata Kandó een wereldburger gemaakt. Waar het lot haar heen voert is ze thuis, vindt ze vrienden, fotografeert ze. Met haar betrokkenheid bij de mensen die ze ontmoet, heeft ze onderwerpen gevonden over heel de wereld: Venezuela, Peru, het Amazonegebied.
