Ruud Gullit in gesprek met koningin Beatrix in de tuin van Huis Ten Bosch, vlak na zijn benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau op 27 juni 1988.

Het Tropenmuseum organiseert van 1 november 2013 tot en met 1 juli 2014, 150 jaar na de afschaffing van de slavernij, de tentoonstelling Zwart & Wit. Persoonlijke verhalen, foto’s, films en beeldende kunst laten zien hoe ‘zwart’ en ‘wit’ sindsdien in Nederland met elkaar leven.

Wie is zwart en wie is wit? Wie bepaalt dat eigenlijk? En wat heeft het slavernijverleden daar dan mee te maken? De eerste periode na de afschaffing van de slavernij leefden zwarte en witte Nederlanders nagenoeg gescheiden van elkaar. In de loop van de twintigste eeuw veranderde dat, vooral door de grootschalige komst van Surinamers en Antillianen vanaf de jaren ’70. Sindsdien is het Nederlandse straatbeeld, zeker in de grote steden, steeds gekleurder geworden.

Maar op sommige plekken lijken zwart en wit juist niet te mengen: het Concertgebouw is hoofdzakelijk wit en het Kwaku festival hoofdzakelijk zwart. Hoe komt dat? Is dat erg? Of juist logisch? In de tentoonstelling wordt op deze en andere vragen ingegaan met behulp van persoonlijke verhalen, film, fotografie en beeldende kunst. Te zien zijn werken van onder meer Jan Sluijters, Nola Hatterman, Ed van der Elsken en Leo Glans.