Will Steacy – Deadline

Will Steacy, afstammeling van vijf generaties journalisten, legde vier jaar lang de redactiekamers vast van de onafhankelijke Amerikaanse krant ‘The Philadelphia Inquirer’. De Noorderlicht Fotogalerie toont met de expositie ‘Deadline’ het dramatische gevecht van de krant om te overleven in het digitale tijdperk.

In juli 2012 – na een periode van aanhoudende faillissementen, kelderende oplages, bedrijfsovernames en ontslaggolven – verliet The Philadelphia Inquirer de ‘Tower of Truth’, het historische gebouw waarin de Amerikaanse krant al sinds 1925 was gevestigd. De krant, opgericht in 1829 en winnaar van negentien Pullizer Prices, was lange tijd een hoeksteen van de Amerikaanse samenleving, die de instituten, directeuren, politici en de grote bedrijven van het land ter verantwoording riep. En daarmee de waarden, de wetten en de moraal bevestigend waar de democratie in de Verenigde Staten op is gebaseerd.

Will Steacy (VS, 1980) kreeg tussen 2009 en 2012 onbeperkte toegang tot de werkvloer bij de krant in een tijdperk waarin het gedrukte woord gestaag plaats maakte voor de digitale tijd. Met het tonen van de veranderingen bij The Philadelphia Inquirer in de tentoonstelling DEADLINE schetst Steacy een portret van de evolutie van de Amerikaanse krantenindustrie op het slagveld van het digitale tijdperk.

Binnen de grotere context van de huidige economische crisis laat Steacy zien aan welke uitdagingen en problemen de krantenindustrie vandaag de dag het hoofd moet bieden. Hij is met name geïnteresseerd naar de invloed van de drastische verschuivingen in technologie en de verspreiding van informatie via het internet op de krantenindustrie en de Amerikaanse samenleving. De neerwaartse spiraal die zich voor zijn ogen afspeelde kreeg bovendien een sterk persoonlijke betekenis door het ontslag van zijn vader in 2011 na 29 jaar dienst als redacteur bij The Inquier.

‘Naarmate we meer verslaggevers, redacteuren, achtergrondverhalen en rubrieken verliezen, verliezen we ook de binding met onze stad en maatschappij. En, uiteindelijk, met onszelf’