Foam presenteert van 17 april tot 21 juni 2015 een bijzonder en tot recent onderbelicht thema uit het omvangrijke oeuvre van de beroemde Nederlandse schilder Carel Willink.

Vanuit zijn appartement en het daarboven gelegen atelier aan de Ruysdaelkade/hoek Stadhouderskade – met uitzicht op het Rijksmuseum – fotografeerde hij de luchten vanaf de jaren ’30 boven Amsterdam als schetsmateriaal voor zijn schilderijen. Jarenlang waren de wolkenluchten verborgen in het negatievenarchief dat beheerd wordt door de weduwe Sylvia Willink-Quiël. Totdat Willem van Zoetendaal, fotografiekenner, boeken- en tentoonstellingsmaker, vorig jaar met haar steun een publicatie aan dit heel specifieke werk van Willink wijdde. Deze publicatie vormt tegelijkertijd de aanleiding voor de tentoonstelling in Foam.

Carel Willink (1900-1983) was één van de belangrijkste Nederlandse schilders van het magisch- of imaginair realisme, zoals hij zijn schilderstijl zelf noemde. In zijn werk combineerde hij een verfijnde, meesterlijke techniek die de werkelijkheid gedetailleerd weergaf met een vervreemdende, soms zelfs dreigende sfeer. Zijn spectaculaire wolkenpartijen maakten daar een belangrijk onderdeel van uit. Tijdens de schetsperiode die voorafging aan het maken van een schilderij verzamelde hij allerlei soorten beeldmateriaal, zoals ansichtkaarten en foto’s uit kranten. Ook gebruikte hij een camera om zijn onderwerpen vast te leggen. De foto’s hadden een praktisch doel; het was Willink niet om de fotografie zelf te doen, maar hij gebruikte de foto’s als voorstudie voor zijn schilderijen. Zo speurde hij, door zijn atelierraam tegenover het Rijksmuseum, met zijn fototoestel de hemel af naar, volgens eigen zeggen, “schuivende luchten”.